Hoera, bijna in Italië ……

Zojuist gearriveerd in ons hotel in Lugano en nu lekker ff bijkomen op het balkonnetje.

Wat was het opnieuw een enerverende dag! 
Gisterenavond nog een heerlijk laatste avondmaal in Murren (nadat Pieter en Yvonne eerst nog een flinke tippel gemaakt hadden naar het vorige stationnetje en terug), 

afgerekend en vroeg naar bed en dus vandaag vroeg uit de veren, een strak doucheschema in het appartement en voor dag en dauw (wolken rond de bergen) aan het ontbijt.

Op tijd op pad en verder verliepen alle aansluitingen terug naar Interlaken gelukkig weer op rolletjes. Daar stond de trein die ons met tandrad over de Brunigpas naar Luzern bracht al op ons te wachten.
Daar kwamen we de andere Hollandse treinwinkel.nl reizigers weer tegen die eergisteren in Lausanne de trein gemist hadden, maar nu dus weer op schema lagen. Opnieuw nog meer prachtige uitzichten op de achtereenvolgende meren en de klim naar de pas.

In Luzern zo vanaf het station oversteken naar de stoomraderboot ‘Stadt Luzern’ die ook al op stoom op ons lag te wachten pal naast de beroemde Kapell Brucke. 

Gelijk maar in de 1e klas salon aangeschoven aan een vrije tafel bij het raam en daar met koffie, hapje, drankje de bootreis van pakweg 2 1/2 uur over het hele Vierwoudstedenmeer vertoefd.

Bewolkt maar toch van prachtig zicht op de omringende bergen, dorpjes en hooggelegen boerderijen kunnen genieten. Maar het werd langzaamaan steeds zonniger en aangekomen in het laatste dorp aan het meer Fluelen hoefden we de vesten en jassen niet meer aan en stond de stationschef (dachten we…) ons al op te wachten.

Hij stelde zich echter voor als onze ‘nieuwe’ reisleider (dus René kon wel naar huis gaan…. ) Hij wist ons exact de plek op het perron aan te wijzen waar onze wagon van de Gotthard Panorama Express precies halt hield. Hij had het dus vaker gedaan….

Wat was dit een tot in de puntjes verzorgde treinrit! Inclusief per wagon een eigen speciale gastheer/reisleider, de ober die zich speciaal aan ons voorstelde, routekaarten, toeristische informatie en - heel speciaal - voorgefrankeerde ansichtkaarten van de trein die de reisleider na afloop voor ons op de bus zou doen. Ja, zelfs onderweg langs de spoorbaan een paar speciaal opgetrommelde vendelzwaaien.

Via een flinke klim met uitzicht op de autotunnel, de nieuwe hogesnelheidstunnel en schitterend tussen de berghellingen gelegen dorpjes, 3 keer langs het zelfde kerkje (!) kwamen we op het hoogste punt waar zelfs in de 15 km lange tunnel een speciaal lichtspel op de tunnelwand te zien was. 

Aan de andere kant van de Gotthard weer volop zon, Italiaanse sferen, een paar imposante keertunnels kriskras langs de autoweg, een nonnenklooster waar ze volgens de ‘reisleider’ driftig op zoek zijn naar versterking van de nu nog resterende 12 80plus nonnen, maar de dames hadden geen interesse…….

En vlak langs het watervalletje in Biasca, waaraan Jennie en René nog hele speciale (!) herinneringen van 26 jaar geleden koesteren.

Uiteindelijk aangekomen in het nu zonovergoten Lugano en via een heen en weer paadje naar het pal onder het station gelegen rustieke typisch Italiaanse hotel Federale afgedaald.

Nu dus dus in het stralende (warme!) zonnetje en straks lekker (natuurlijk Italiaans) eten in de tuin van het hotel.…..